Πρίν και Μέτα
...
Read More
Το Πωλητήριο του Μουσείου
Απέναντι από την «καλή» λαδαποθήκη βρισκόταν η αποθήκη της πυρήνας. Εδώ συγκεντρωνόταν το κύριο υποπροϊόν της διαδικασίας της ελαιοπαραγωγής, η πυρήνα, που χρησίμευε ως καύσιμη ύλη για τον ατμολέβητα. Σήμερα στεγάζει το Πωλητήριο του Μουσείου. ...
Read More
Το Καφενείο του Μουσείου
Απέναντι από την «καλή» λαδαποθήκη (χώρος 1) βρισκόταν το γραφείο του ιδιοκτήτη, με το μεγάλο σιδερένιο χρηματοκιβώτιο και τον ξύλινο πίνακα όπου κρέμονταν αριθμημένα τα κλειδιά για τις μπατές. Εδώ εργαζόταν ο γραμματικός, εδώ γίνονταν οι συναλλαγές με τους πελάτες και οι πληρωμές των εργατών. Σήμερα στεγάζει το Καφενείο του...
Read More
Η εσωτερική αυλή
Καθώς τα βασικά κτίσματα του συγκροτήματος διατάσσονται σε ένα ακανόνιστο Π, διαμορφώνεται μια μικρή εσωτερική αυλή, όπου δεσπόζει η στρογγυλή, περίτεχνη καμινάδα, ύψους 23 μέτρων. Η αξιοσημείωτη συμμετρία των όγκων των περιμετρικών κτισμάτων, το επιβλητικό φουγάρο, ο καθρέφτης της στέρνας, το πηγάδι, το ηλιακό ρολόι και τα δέντρα στήνουν ένα φιλόξενο σκηνικό, και συνάμα ένα ιδιότυπο εικαστικό πείραμα διαλόγου ανάμεσα στον χρόνο, το φως, τη σκιά και την αντανάκλαση. Απέναντι από την καμινάδα βρίσκεται η χαβούζα, μια ανοιχτή στέρνα διαστάσεων 9,40 μ. x 5,30 μ., που υδρευόταν από πηγές του βουνού και κάλυπτε τις ανάγκες του ελαιοτριβείου σε νερό. Στα δυτικά της, ένα ηλιακό ρολόι μετράει τον χρόνο με τον παλιό τρόπο, και πίσω της ένα πηγάδι κατεβαίνει 14 μέτρα μες στη γη. Δίπλα στη μεγάλη στέρνα, υπήρχε βρύση με ζεστό νερό, που έβγαινε από το εργοστάσιο. Εδώ έρχονταν οι γυναίκες από τα σπίτια της γειτονιάς για να προμηθευτούν ζεστό νερό για το πλύσιμο των ρούχων. Εδώ γινόταν τους καλοκαιρινούς μήνες και το ψήσιμο του σαπουνιού, από ντόπιο σαπωνοποιό....
Read More
Βοηθητικός χώρος – Σαπωνοποιείο
Μεταξύ των δύο λαδαποθηκών και της αίθουσας παραγωγής , στέκει το μοναδικό διώροφο κτίσμα του συγκροτήματος . Η άνοδος στον όροφο γινόταν μέσω εξωτερικής σκάλας και στεγασμένου εξώστη, που δεν σώζονται. Το πάτωμα του ορόφου ήταν φτιαγμένο από μεγάλες ξύλινες τάβλες, τις οποίες υποβάσταζαν ξυλοδοκοί από ακατέργαστη ξυλεία. Στο εσωτερικό του ισογείου, δίπλα στην πόρτα που συνδέει τον χώρο αυτό με την αίθουσα παραγωγής , υπάρχουν δύο στέρνες για το πλύσιμο του ελαιοκάρπου. Στον όροφο σώζεται η οπή εισόδου της χοάνης από όπου έριχναν τις ελιές στον έναν από τους δύο ελαιόμυλους της αίθουσας παραγωγής. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο όροφος χρησίμευε ως ξηραντήριο σαπουνιού, αλλά και ως χώρος διαμονής των εργατών που έρχονταν από μακρινά χωριά για να εργαστούν στο ελαιοτριβείο όταν υπήρχε αυξημένη δουλειά. Η παραγωγή –μικρής μάλλον– ποσότητας σαπουνιού επιβεβαιώνεται και από την ύπαρξη δύο εγκιβωτισμένων σκαφών με εσωτερική επένδυση από λαμαρίνα και οπές στον πάτο τους. Σ’ αυτές γινόταν η παραγωγή του πολτού του σαπουνιού. Μέσα στις σκάφες βρέθηκαν, όπως προαναφέρθηκε, στοιβαγμένα και σκεπασμένα με πέτρες...
Read More